Oleh Syukri Razab
Tulisan
ini dibuat dalam keadaan saya amat menghormati presiden PAS, Datuk Seri
Abdul Hadi Awang sebagai seorang tokoh ulama yang sangat besar jasanya
kepada perkembangan Islam di Malaysia. Apa juga yang dicetuskan dalam
tulisan ini hanyalah sebagai ikhtisar atau idea ringkas yang terbuka
untuk dikritik balas.
PAS selalu hadir sebagai talian hayat kepada kekecewaan rakyat. Sewaktu
Datuk Seri Anwar Ibrahim disumbat ke dalam penjara dalam kes Liwat I,
PAS dikemudi presidennya yang luar biasa sewaktu itu menjadi nahkoda
memikul kemarahan rakyat. Kemarahan rakyat terhadap rejim Tun Dr
Mahathir Mohamad dilorongkan dalam bentuk perjuangan yang tersusun.
Malah bukan lagi rahsia kewujudan Parti Keadilan Rakyat (PKR) hari ini
adalah hasil kerja tangan Almarhum Tuan Guru Fadzil Noor yang menjadi
presiden PAS ketika itu. Di waktu ramai kalut mencari haluan baru
selepas hilang percaya terhadap Barisan Nasional khususnya Umno, maka
beliau mengolah Keadilan sebagai platform baru bagi menghimpunkan rasa
tidak puas hati terhadap rejim zalim.
Ritma semakin sumbang
Namun sejak akhir-akhir ini ritma politik PAS tampak sumbang. PAS yang
suatu ketika dahulu menjadi sandaran perubahan, tak lagi membangkitkan
keghairahan rakyat dalam perlawanan menentang rejim BN. Tamsilannya,
dalam isu seperti krisis politik Selangor dan Hudud, PAS dilihat
mengasing diri bahkan semakin merapat dengan Umno.
Bagi saya, krisis yang berlaku dalam PAS hari ini bukan sekadar
tergantung kepada kegagalan PAS mengurus isu, tetapi persoalan lebih
besar yang perlu ditekuni ialah mengapa kegagalan itu berlaku. Mengapa
PAS yang suatu ketika dahulu menjadi jalan keluar kepada kebuntuan
politik, tapi hari ini sering menjadi faktor yang menyulitkan keadaan.
PAS seperti hilang perpektif menyebabkan berlakunya masalah-masalah
internal dan eksternal yang gagal diurus.
PAS seperti hilang perspektif
Samaada isu hudud, krisis politik Selangor atau isu-isu lain saya kira
hanyalah ranting kepada punca kelemahan yang tidak diubat dalam PAS. PAS
seperti, samada lupa, atau kehilangan perspektif.
Bagaimana saya boleh
katakan sedemikian?. Lihat sahaja bagaimana kepimpinan PAS tidak lagi
tampil dengan idea-idea baru seperti yang pernah berlaku dahulu. Dokumen
Negara Berkebajikan kini senyap, hilang entah ke mana.
Saya kira, tema Negara Berkebajikan itu merupakan terjemahan bagi
memudahkan masyarakat memahami paradigma Islamisasi yang tersisip kemas
dalam agenda perjuangan PAS. Inilah gagasan besar yang mendorong
terbentuknya kerjasama-kerjasama politik. Gagasan yang seterusnya
menyonsong tema PAS for All, lahirnya Dewan Himpunan Penyokong PAS, dan
wujudnya Dokumen Negara Berkebajikan. Gagasan ini menuntut PAS menggarap
segenap sinergi untuk membersihkan politik negara daripada terus
dikotorkan rejim BN.
PAS dengan tema PAS For All berjaya memimpin gagasan ini sehingga
seluruh masyarakat berkongsi paradigma yang sama. Sehinggakan mana-mana
perhimpunan aman akan terasa lesu tanpa kehadiran tokoh-tokoh PAS,
bersama mobilisasi ahli PAS yang ramai.
Maka seperti sudah tradisi, presiden PAS semestinya dilihat sebagai
seorang tokoh yang hebat, dan dianggap presiden kepada semua. Mungkin
atas dasar inilah semua orang sentiasa meletakkan harapan yang tinggi
terhadap presiden PAS.
Tetapi hari ini ceriteranya berbeza. Sebenarnya ramai mengharapkan
suara presiden PAS lebih garang berbanding pemimpin lain dalam menentang
undang-undang zalim yang diluluskan kerajaan BN.
Banyak juga pihak yang
mengharapkan presiden PAS memimpin protes besar-besaran menentang cukai
zalim GST, seperti Almarhum Ustaz Fadzil Noor memimpin kebangkitan
rakyat dalam arus reformasi. Tetapi presiden PAS seolah-olah terkepung
dalam kumpulan tertentu dan tidak lagi menjadi presiden untuk semua.
Keretakan ukhwah dibiar berlarutan
Lihat juga bagaimana pergeseran ukhuwah yang berlaku dalam kalangan
kepimpinan dan ahli PAS sehingga jelas kelihatan blok-blok perpecahan.
Sangat menghairankan bagaimana keretakan ini boleh dibiar berlarutan
tanpa ada langkah penyelesaian yang konklusif. Saya tidak bercakap soal
khilaf yang biasa-biasa, yang semestinya menjadi lumrah mana-mana
organisasi.
Tetapi perbezaan yang diakibatkan dikotomi "ulama vs bukan ulama' yang
seterusnya menatijahkan wujudnya laman-laman sosial pengadu domba, sikap
label-melabel sesama pimpinan, bahkan sehingga berlaku kejadian yang
tidak terjangkau dek akal walaupun ada pihak yang menganggapnya
provokasi pihak ke tiga.
Saya mencari-cari juga jika ada seruan atau nasihat presiden PAS kepada
semua ahli PAS agar kembali merapatkan saf perjuangan berikutan
silaturrahim yang semakin terungkai dewasa ini. Jika ada pun, bukan
daripada presiden PAS. Tetapi daripada Ustaz Tuan Ibrahim Tuan Man yang
menasihatkan agar semua ahli PAS tidak percaya kepada laman sosial
pengadu domba.
Apa juga matlamat yang ingin dicapai suatu organisasi mestilah bermula
dengan kesatuan seluruh organisasi. Apatah lagi PAS merupakan gerakan
yang meletakkan Islam sebagai matlamat, maka "wahdah" atau kesatuan ahli
gerakan merupakan perkara fundamental yang tidak boleh diabaikan.
Memetik pesan Ibnu Taimiyyah “Berpegang teguh kepada tali Allah dan
tidak berpecah adalah salah satu perkara yang paling penting dalam
Islam”.
Saya sering terfikir, apakah yang menghalang untuk presiden PAS menjadi
orang tengah dan membuat pertemuan mahabbah bagi menyatukan semula
perbezaan yang wujud?. Apakah yang menyebabkan terlalu susah untuk
presiden PAS menjadi orang tengah dan membuat ijtimak (perhimpunan) bagi
menyelesaikan kekeliruan dalam semangat kekeluargaan?.
Cukuplah perhimpunan-perhimpunan yang dianjurkan blok tertentu yang
dijadikan medan untuk menghentam blok lain. Jika dahulu, Ijtimak dan
Usrah akan menjadi medan pertemuan ahli PAS dalam semangat kekeluargaan.
Tetapi hari ini Ijtimak dan Usrah menjadi prakarsa untuk satu kelompok
men"syaitan’kan kelompok yang lain.
Krisis ukhwah yang berlaku dalam PAS ini perlukan penyelesaian tuntas,
bukannya langkah-langkah picisan yang hanya mengheret masalah menjadi
lebih parah.
Tahalluf siyasi tidak bernilai lagi untuk PAS
Jika dahulu, di celah persepsi kurang enak ahli PAS terhadap DAP yang
dianggap menentang hukum Hudud, maka di celah itu jugalah Almarhum Tuan
Guru Nik Abdul Aziz Nik Mat mengunjungi Mendiang Karpal Singh dan
menyambut hari lahir Pengerusi DAP Kebangsaan itu di rumah beliau di
Jelutong, Pulau Penang. Lantas mendiamkan mulut-mulut yang cuba
menggugat kesatuan Pakatan Rakyat. Sedangkan umum mengetahui betapa
konsistennya pendirian kedua-dua tokoh ini yang berbeza dalam isu hudud.
Terus terang saya katakan, terkadang kita juga jelek melihat sikap DAP
yang sangat keras terhadap PAS. Dengan meminjam istilah yang digunakan
Setiausaha Agung PAS, ramai juga pemimpin DAP yang mulutnya "ceret
beret". Tetapi saya tidak berminat langsung untuk menghujahkan bagaimana
sepatutnya DAP.
Tetapi saya sebagai anak muda yang mengikuti dengan rapat perkembangan
PAS, lebih berminat untuk berbincang mengenai bagaimana sepatutnya PAS?.
Seperti kata ahli falsafah barat Alexander Meiklejohn, “Kita tidak
boleh menentukan apa yang orang lain akan cakap, tapi kita sangat boleh
menentukan apa yang ingin kita cakapkan”.
Silakan untuk berbeza pandangan. Bahkan perbezaan itu menampakkan
betapa suburkan ruang demokrasi dalam PR. Tetapi yang lebih penting
ialah, apa tindakan selepas perbezaan?. Saya yakin, inilah perspektif
Nik Aziz yang membuatkan beliau mempamerkan uslub yang sangat lunak
sesama rakan PR. Bak kata seorang penulis Indonesia, "kita bukan kalah,
tetapi mengakomodasi pihak lain untuk sebuah kejayaan yang paripurna”.
Saya ternanti-nanti pertemuan mahabbah antara presiden PAS dengan
pemimpin komponen PR yang lain. Tidak apalah kalau presiden PAS tidak
dapat memberi komitmen terhadap mesyuarat pimpinan PR atas faktor masa
dan kesihatan, tetapi saya pasti ada masa-masa lain yang boleh digunakan
untuk presiden PAS mendampingi rakan-rakan pimpinan PKR dan DAP.
Pertemuan yang akan memperlihatkan perspektif presiden PAS yang mahu
melaksanakan cita-cita perubahan, disamping konsisten dengan cita-cita
hudud.
Tetapi, pertemuan untuk mendamaikan PR juga masih tidak berlaku.
Mungkin kali ini, Lim Kit Siang yang perlu menziarahi presiden PAS, dan
menyambut hari lahir presiden PAS di Pondok beliau di Rusila,
Terengganu.
Ber’muktamar’lah untuk seluruh rakyat Malaysia
Apa juga yang terhasil daripada Muktamar PAS kali ini diharap akan
membawa kesan yang positif khususnya kepada PAS dan seluruh rakyat
Malaysia. Terpikul di atas jemala kepimpinan PAS bukan sekadar harapan
ahli PAS, tetapi harapan seluruh rakyat Malaysia yang mengimpikan
perubahan berlaku di Malaysia.
Sekiranya PAS kuat, itu bermakna PR akan terus kuat. Rakyat hampir
hilang semangat untuk meneruskan agenda reformasi politik Malaysia
apabila melihat PR terus tenggelam dalam kemelut. Moga Muktamar PAS ke
61 ini akan menjadi wasilah untuk memulihkan semula semangat rakyat yang
kian hilang ini.
Sekian, terima kasih
- .themalaysianinsider.com
Gojek: Inikah janji 1 juta peluang pekerjaan?
-
*KEBELAKANGAN* ini, timbul isu hangat berkenaan gojek selepas cadangan yang
dikemukakan oleh Menteri Belia dan Sukan Syed Saddiq untuk
memperkenalkannya ...
5 years ago
0 comments:
Post a Comment